Dusze starych ludzi

W starych, obszarpanych ciałach
siedzą starców dusze.
Jakże smutne są te nądzarki
i jak im ciąży nieszczęsne życie, które wloką.
Jak drżą, by go nie stracić, jakże je kochają,
oszołomione, rozdwojone w sobie
dusze, które siedzą — komiczne i tragiczne —
w swoich skórach, łachmanach.