Głosy

Głosy urojone, te umiłowane,
głosy umarłych albo tych, co dla nas
tak są straceni, jak gdyby umarli.

Czasem we śnie do nas przemawiają,
nieraz je — w zamyśleniu — słyszy w sobie umysł.

A z ich brzmieniem powracają na chwilę
dźwięki najpierwszej naszego życia poezji,
jak muzyka, która nocą, gdzieś  w dali, dogasa.